چكيــده: به منظور ارزيابي کيفيت آب تاالب چغاخور، با اســتفاده از شاخصهای زيستي BMWP وASPT، تعداد 10 ايستگاه انتخاب و با 3 تکرار در هر ايســتگاه، از ارديبهشــت تا اسفند 1389، با تناوب 45 روز يک بار به نمونهبرداري از بزرگ بيمهرگان کفزي بستر اقدام شد. پس از شناسايي و شمارش آنها، شاخصهاي BMWP و ASPT محاسبه شد. نتايج محاسبة ميانگين شاخص BMWP در ايســتگاههاي مورد مطالعه همچنين، مراحل مختلف نمونهبــرداري ضمن معني داربودن(P>0/05) و (P>0/01)، کيفيت آب تاالب را در طبقة بد قرار داد. فقط ايســتگاه 8 و مرحلة اول نمونهبرداري از نظر اين شــاخص در طبقة متوســط قرار گرفت. شاخص ASPT نيز، ضمن نشاندادن اختالف معنيدار بين ايستگاهها و مراحل مختلف نمونهبرداري (P>0/05)، کيفيت آب تاالب را در دو طبقة آلودگي متوســط و شــديد قرار داد. شاخصهاي ASPT و BMWP، هم براي ايستگاهها و هم براي مراحل مختلف نمونهبرداري، داراي همبستگي مثبت در سطح 0/01 بودند و يکديگر را تأييد کردند.

واژگان كليدي: شاخص زيستي، تاالب چغاخور، BMWP، ASPT، کيفيت آب.